WEWNĘTRZNY KALEJDOSKOP CZYLI KURS NA STERNIKA CZ. 5

WEWNĘTRZNY KALEJDOSKOP CZYLI KURS NA STERNIKA CZ. 5

„Chcę wiedzieć, czy umiesz być sam ze sobą; i czy naprawdę lubisz tego, z którym przestajesz w chwilach pustki”.

– Oriah Mountain Dreamer

Wszystkim wydaje się że duchowość nie idzie w parze z biznesem.

Pierwsza konotacja jaka pojawia się na myśl o duchowości to skojarzenia z religią, Bogiem, rytuałem, tradycją (w dużej mierze chrześcijańską). To raczej obraz praktyk, który kojarzy się i ma w podtekście różnego rodzaju ideologię.

Często wspominamy tutaj medytację,  jogę, praktykę uważności inna modne obecnie i popularne zajęcia wpływające na głębię odczuwania i myślenia.  Na nasz rozwój duchowy i osobisty w wielu wymiarach.
Jak więc jakąkolwiek praktyka duchowa może mieć związek z naszą rola lidera?  Jak połączyć to, co robimy dla spokoju ducha i wewnętrznego spełnienia z pełnowymiarową rola biznesowa. Otóż odpowiedź jest prosta. Jeżeli śledzicie uważnie nasz blog i słuchacie naszego podcastu, to odpowiedź powinna być na wyciągnięcie ręki.  Bycie przywódcą to każdy akt wywierania wpływu na innych, a tym samym wzięcie odpowiedzialności za rozwój tych na których wpływasz.

By mieć  świadomość, że robisz to dojrzale i w zgodzie z wyznawanymi przez daną osobę wartościami, a nie wbrew jej,  musisz  dobrze znać innych,  a przede wszystkim siebie.  Samoświadomość i autentyczność odgrywają tutaj kluczowa rolę.
Nie możesz odpowiedzialnie kierować innymi nie wiedząc dokąd sam zmierzasz.  Tak więc drogę przewodzenia innym musisz zacząć od odkrywania siebie i swojej drogi. Jedną z nich jest droga duchowego poznania i zgłębiania tajemnicy własnego życia.  Jego celu. Intencji i przekonań, które są Twoim drogowskazem. Czy wiesz dlaczego robisz to , co robisz? Czy wiesz dokąd zmierzasz?

Na te pytania musisz sobie odpowiedzieć by móc podjąć świadomą decyzję o wpływaniu na innych.

Inteligencja Duchowa to ostatnia cecha lidera służebnego określona przez akronim SELFLESS. Ostatnie „S” reprezentuje „spiritual quotient” i jest najbardziej wymagającą cechą. Dlaczego? Gdyż zawiera w sobie wszystkie inne: siłę, miłość, inteligencję emocjonalną.

„Chcę wiedzieć, co cię podtrzymuje od środka, gdy wszystko inne odpada”.[1]

Czy Ty wiesz co Cię podtrzymuje? Inteligencja duchowa to zdolność przemiany sytuacji odkrytej dzięki inteligencji emocjonalnej. Jeżeli umiesz odkryć dzięki empatii swój stosunek do danego wydarzenia i swoich uczuć oraz znaleźć sposób na zmianę owej sytuacji to jest to właśnie duchowość o której wspominam.

Jak rozwijać ten rodzaj inteligencji? Zacznijmy od tego, że aby zacząć mówić o jej rozwoju najpierw powinniśmy przejść przez etap rozwoju i wzmacniania poprzednio wspomnianych cech tj. siły (S), entuzjazmu (E), miłości (L), elastyczności (F), długoterminowej orientacji (L), inteligencji emocjonalnej (E) i systemowej (S).

Dzięki wysiłkowi poświęconemu na poznanie siebie w kontekście powyższych cech, zdobędziemy niezbędną wiedze na swój temat. A im więcej o sobie wiesz, tym bliżej jesteś odkrycia swojego ducha i wewnętrznej siły, która kieruje Twoimi wyborami.

Duchowość rozwijamy dzięki doświadczaniu i … emocjom, najczęściej skrajnym. Nie jest prawdą, że tylko ból i cierpienie nas uszlachetnia. Stany uniesienia również. Należy dbać o balans w rodzajach doznawanych emocji, bo każdy ich rodzaj przynosi inny poziom poznania. Inaczej patrzymy na świat gdy roznosi nas radość, inaczej gdy przezywamy żal i rozpacz. Jednakże każde z tych doznań zbliża nas do samopoznania i do odkrycia co jest siłą, która nas w życiu prowadzi, jaki mamy cel, a czego chcemy unikać. Tak przygotowani możemy innym pomóc otwierać się na świadome zarządzanie wiedzą o sobie.

Jak to robić? Tutaj sposób jest tak samo wiele, jak i osób poszukujących. Nie należy przyjmować za pewnik, że jest tylko jedna metoda, która do tego prowadzi.

Dla niektórych doznania w medytacji lub głębokiej modlitwie i tradycji religijnych będą wystarczająco silne. Dla innych zgłębianie nauk wschodu, jogi, nauk alternatywnych. Słuchanie lub tworzenie muzyki, śpiew lub poezja. Sztuka jako taka – jej tworzenie lub zgłębianie. Wszystko może być korytarzem do odkrywania duszy.

Jak piszą Danah Zohar i Ian Marshall autorzy książki „Inteligencja Duchowa” najważniejsze dla podwyższenia inteligencji duchowej jest poszerzanie samoświadomości poprzez m.in. medytowanie, czytanie wierszy, obcowanie z naturą, wsłuchiwanie się w muzykę prowadzenie pamiętnika lub dziennika snów.

Najważniejsze by zacząć i konsekwentnie próbować.

„Chcę wiedzieć, nad czym bolejesz i czy śmiesz marzyć o spotkaniu z tym, za czym tęskni twoje serce.”[2]

[1] Oriah Mountain Dreamer „Zaproszenie”

[2] Oriah Mountain Dreamer „Zaproszenie”

 

No Comments

Post A Comment