LIDER, KTÓRY SŁYSZAŁ NIESŁYSZALNE (cykl: LIDER, KTÓRY WIDZIAŁ NIEWIDZIALNE)

13 cze LIDER, KTÓRY SŁYSZAŁ NIESŁYSZALNE (cykl: LIDER, KTÓRY WIDZIAŁ NIEWIDZIALNE)

„Mówienie jest rzeczą głupców, milczenie – tchórzy, a słuchanie rzeczą mędrców.”

Carlos Ruiz Zafón

We wcześniejszym artykule wspomniałam o czterech elementach procesu komunikacji ?, które w przypadku pracy zespołu na odległość wymagają dostosowania. Dla przypomnienia przytoczę je poniżej:

• aktywne słuchanie ?, kiedy to mowa ciała traci na znaczeniu, a dystrakcje zyskują,
• zdobywanie i utrzymywanie uwagi odbiorcy ?‍♀️, w sytuacji kiedy albo jedynie się słyszymy albo widzimy na ekranie ?, co utrudnia kontrolę tej uwagi,
• okazywanie empatii ?, które w tym przypadku zyskuje na znaczeniu, ale okazuje się zbyt skomplikowane w kontakcie niebezpośrednim,
• wsparcie wizualne ?, które m.in. pomoże nam zniwelować powyższe trudności.

Dzisiaj podzielę się z Wami kilkoma wskazówkami jak dostosować ww. elementy. 

Zacznijmy od aktywnego słuchania. 

• Aktywne słuchanie to przede wszystkim: bycie obecnym (skupionym tylko i wyłączenie na drugim uczestniku rozmowy), pozbycie się przeszkód zewnętrznych, wewnętrznych (myśli) oraz skierowanych wobec rozmówcy, unikanie subiektywnych filtrów, bycie cierpliwym, zadawanie pytań otwartych, język ciała i parafraza. 

Język ciała, przeszkody zewnętrzne i wewnętrzne w przypadku pracy na odległość zyskują nowy wymiar. Jak sobie z nimi poradzić? Jeżeli jest możliwość używaj kamery, abyś mógł być widoczny. Wtedy jednak przyda się większa dyscyplina umysłowa. Chodzi o nastawienie i kontakt z kamerą. Zadbaj o miejsce. Ciche, wyizolowane, bez widocznych zbyt wielu elementów, które będą rozpraszać również Twoich rozmówców. Przygotuj się do rozmowy. Odłóż inne zadania, wyłącz pozostałe programy oprócz komunikatora. Zadbaj, aby jedyną rzeczą jaka będzie Ci zaprzątać myśli, będzie ta konkretna rozmowa. Mowa ciała w przypadku braku kontaktu wzrokowego nawet dzięki kamerze musi zostać zastąpiona większą ilością komunikatów słownych, które będą wskazywały, że jesteś obecny i skupiony na tym co mówi druga strona.

Parafrazuj częściej, potakuj, potwierdzaj, że usłyszałeś.

• Uwaga odbiorcy. Możesz ją uzyskać i utrzymać tylko wtedy, gdy zaangażujesz go do czynnego udziału w rozmowie. Jak to zrobić? Zadawaj pytania. Jeżeli nikt nie odpowiada na spotkaniu, zapytaj konkretną osobę o jej zdanie. Używaj prezentacji, zdjęć, filmików. Daj odczuć, że jesteś zainteresowany opinią każdej osoby obecnej na spotkaniu. Zadbaj też o to, aby treść Twoich wypowiedzi korelowała z osiągnięciem celu spotkania. Bądź konkretny, zwięzły, stopniuj napięcie. Wirtualne spotkania nie powinny też trwać zbyt długo.
• Empatia. Jak okazywać empatię na odległość w czasach kiedy odczuwanie jej i rozumienie współodczuwania samo w sobie dla wielu jest nieosiągalne? Najłatwiej jest świadomie postawić się w sytuacji odbiorcy i wyobrazić sobie jak ja bym się czuł/-a w takich okolicznościach. Co chciałbym/-abym usłyszeć a czego nie? Jakiego wsparcia bym pragnął/-a? Co by mi pomogło, a czego wolałbym/-abym uniknąć? Najlepiej przygotować się do takiego spotkanie nim ono się rozpocznie. 
• Wsparcie wizualne. Zyskuje na znaczeniu kiedy pracujemy w rozproszeniu. Używanie prezentacji, filmików, aktywnych tablic multimedialnych, ankiet i wielu innych narzędzi pozwala uniknąć błędów komunikacyjnych, nieporozumień, nadinterpretacji itp. 

Nim rozpoczniecie wirtualne spotkanie bez względu na to czy z zespołem czy tylko z jedną osobą, przygotujcie się. Wraz z praktyką Wasze umiejętności będą się poprawiać. Nowe nawyki zaczną się tworzyć. Bądźcie na siebie uważni.

Jeżeli potrzebujecie szkoleń lub konsultacji, serdecznie zapraszamy.